Σπάνια και αυθεντική φωτογραφία!
Όταν ο Άρης βάδιζε ολοταχώς στη κατάκτηση του 2ου πρωταθλήματος του!
19.06.1932 Παλιό γήπεδο ΠΑΟΚ
ΠΑΟΚ - Άρης 0-3 (Κίτσος 43', Αγγελάκης 60', Γκικόπουλος 62')
Ο καλύτερος Άρης όλων των εποχών, η καλύτερη χρονιά όλων των εποχών (Άρης πρωταθλητής, ΠΑΟΚ υποβιβασμένος για 2η φορά).
Εκείνη η ομαδάρα απλά δεν παιζόταν. Και μόνο η παράθεση των στατιστικών δεδομένων αρκεί για να μπούμε στο κλίμα, τι Άρης ήταν εκείνος.
Έχουμε γράψει για τον Άρη των πρώτων 15 (ενεργών) χρόνων (απ' το 1923 έως το 1938), τα ατέλειωτα τρόπαια, τις επικές νίκες που κατέκτησε, η ομάδα του '32 όμως ήταν το πικ εκείνης της φουρνιάς κι έτσι, για πλάκα, κατέκτησε το Πρωτάθλημα του 1932.
Κι επειδή οι ανιστόρητοι/ζηλόφθονοι/αντιαρειανοί επιχειρούν να μειώσουν τα προ του 1959 πρωταθλήματα, κάνοντας λόγο για πρωτάθλημα 3 ομάδων (γιατί, άραγε,αφού ήταν τόσο εύκολο, δεν το κατέκτησαν ποτέ;), έρχεται το Πρωτάθλημα του 1932 με 8 ομάδες και 14 αγωνιστικές να βουλώσει στόματα.
Όταν μάλιστα αντικρίζεις και τα σκορ του Άρη με κάθε αντίπαλο, τότε νιώθεις τι αγωνιστική διαφορά και απόσταση είχε ο Άρης απ' τους υπόλοιπους.
Ας τα θυμηθούμε όμως (η σειρά αναφοράς των ομάδων έγινε με κριτήριο την τελική βαθμολογική τους θέση στο Πρωτάθλημα του 1932 και η σειρά των σκορ είναι γηπεδούχος/φιλοξενούμενος):
Παναθηναϊκός 7-0/0-0
Απόλλων Σμύρνης 6-1/1-1
Εθνικός 2-1/1-1
Ολυμπιακός 2-1/0-3
Ηρακλής 7-3/0-0
ΠΑΟΚ 2-0/0-3
ΑΕΚ 3-0/2-1
7-0 τον Παναθηναϊκό (είχε προηγηθεί, 9 μήνες πριν και το 7-2 για το Κύπελλο), 7-3 τον Ηρακλή, 6-1 τον Απόλλωνα (στις 10.4.1932, με τα 6 γκολ του Νίκου Αγγελάκη στο Α' ημίχρονο, ρεκόρ όλων των εποχών για την Ελλάδα) 0-3 τον Ολυμπιακό στο Ποδηλατοδρόμιο (η μοναδική φορά στην ιστορία μας που κερδίσαμε εντός-εκτός τον Ολυμπιακό), 0-3 τον ΠΑΟΚ στο Σιντριβάνι (η ανάρτηση της ημέρας).
Σε 14 αγωνιστικές είχαμε ρεκόρ 9-4-1 και γκολ 38-10.
Επίθεση με 2.7 γκολ κατά μέσο όρο δηλαδή.
Όταν όμως έχεις τα δυο μεγάλα "κανόνια" της εποχής, τους δυο πρώτους σκόρερς του πρωταθλήματος, όλα είναι εύκολα.
1ος σκόρερ του πρωταθλήματος ο Κίτσος με 15 γκολ και 2ος σκόρερ ο Αγγελάκης με 14.
29/38 γκολ του Άρη (πάνω απ' το 75% δηλαδή) οι δυο αυτοί υπερσκόρερς που είχε ο Άρης την εποχή εκείνη.
Ο Άρης που ΄χε παράδοση να βγάζει μεγάλους φορ και γκολτζήδες για 50 χρόνια (Κίτσος, Αγγελάκης, Βικελίδης, Αλεξιάδης) εδώ και 45 χρόνια πάσχει στον τομέα αυτό, μιας και σταμάτησε να βγάζει τέτοιους φορ, με τις γνωστές αγωνιστικές συνέπειες, αυτές τις 4,5 δεκαετίες της έλλειψης του εύκολου γκολ.
Για να καταλάβετε για τι Άρη μιλάμε, 9 μέρες μετά τον αγώνα της ανάρτησης, η Εθνική Ελλάδος έπαιζε για το Βαλκανικό Κύπελλο στο Βελιγράδι.
Η 28η Ιουνίου 1932 είναι μία αξεπέραστη ημερομηνία για τον σύλλογο μας.
Στην αρχική 11αδα της Εθνικής, οι 6 ήταν ποδοσφαιριστές του Άρη μας.
Ένα μεγάλο ρεκόρ που μόνο ο Ολυμπιακός έχει μεγαλύτερο (7 στους 11) και ο Παναθηναϊκός το ισοφάρισε.
Τα ονόματα των παικτών μας που πέρασαν στο πάνθεον της ιστορίας, τιμώντας τον μεγάλο Άρη ήταν:
Κουμπλής (τερματοφύλακας),Βικελίδης (αμυντικός) Καλτέκης (δεξιός μεσοεπιθετικός),Αργυριάδης (αριστερός μεσοεπιθετικός) και δίδυμο επίθεσης τα "κανόνια" Κίτσος-Αγγελάκης.
Ο Άρης, το 1932, ήταν δυνατός κι εξωαγωνιστικά. Η εφημερίδα που διαβάζουμε στην ανάρτηση ("Μακεδονικά Νέα") ανήκε στον πρωταθλητή πρόεδρο του Άρη, Πέτρο Λούβαρη, ο οποίος είχε εκλεγεί δυο φορές μέσα στο 1932, πρόεδρος του Άρη.
Στις 1.2.1932 με 95 στους 151 ψήφους και στις 8.9.1932 με 135 στους 187 ψήφους.
Ταυτόχρονα, ο Πέτρος Λούβαρης ήταν και εν ενεργεία βουλευτής με το κόμμα των Φιλελευθέρων (Ελ.Βενιζέλος)
Προπονητής μας, ο Τσέχος Ντε Βαλέρ, που διένυε την 3η χρονιά του στον Άρη κι ήταν αυτός που έβαλε τον Κλεάνθη Βικελίδη για πρώτη φορά σε ηλικία 17 ετών να αγωνιστεί στο πρωτάθλημα αυτό.
Μετά απ' όλα αυτά τα στοιχεία, υπάρχει αντίρρηση ότι το 1932 ήταν η καλύτερη χρονιά όλων των εποχών για τον Άρη;
Όταν ο Άρης βάδιζε ολοταχώς στη κατάκτηση του 2ου πρωταθλήματος του!
19.06.1932 Παλιό γήπεδο ΠΑΟΚ
ΠΑΟΚ - Άρης 0-3 (Κίτσος 43', Αγγελάκης 60', Γκικόπουλος 62')
Ο καλύτερος Άρης όλων των εποχών, η καλύτερη χρονιά όλων των εποχών (Άρης πρωταθλητής, ΠΑΟΚ υποβιβασμένος για 2η φορά).
Εκείνη η ομαδάρα απλά δεν παιζόταν. Και μόνο η παράθεση των στατιστικών δεδομένων αρκεί για να μπούμε στο κλίμα, τι Άρης ήταν εκείνος.
Έχουμε γράψει για τον Άρη των πρώτων 15 (ενεργών) χρόνων (απ' το 1923 έως το 1938), τα ατέλειωτα τρόπαια, τις επικές νίκες που κατέκτησε, η ομάδα του '32 όμως ήταν το πικ εκείνης της φουρνιάς κι έτσι, για πλάκα, κατέκτησε το Πρωτάθλημα του 1932.
Κι επειδή οι ανιστόρητοι/ζηλόφθονοι/αντιαρειανοί επιχειρούν να μειώσουν τα προ του 1959 πρωταθλήματα, κάνοντας λόγο για πρωτάθλημα 3 ομάδων (γιατί, άραγε,αφού ήταν τόσο εύκολο, δεν το κατέκτησαν ποτέ;), έρχεται το Πρωτάθλημα του 1932 με 8 ομάδες και 14 αγωνιστικές να βουλώσει στόματα.
Όταν μάλιστα αντικρίζεις και τα σκορ του Άρη με κάθε αντίπαλο, τότε νιώθεις τι αγωνιστική διαφορά και απόσταση είχε ο Άρης απ' τους υπόλοιπους.
Ας τα θυμηθούμε όμως (η σειρά αναφοράς των ομάδων έγινε με κριτήριο την τελική βαθμολογική τους θέση στο Πρωτάθλημα του 1932 και η σειρά των σκορ είναι γηπεδούχος/φιλοξενούμενος):
Παναθηναϊκός 7-0/0-0
Απόλλων Σμύρνης 6-1/1-1
Εθνικός 2-1/1-1
Ολυμπιακός 2-1/0-3
Ηρακλής 7-3/0-0
ΠΑΟΚ 2-0/0-3
ΑΕΚ 3-0/2-1
7-0 τον Παναθηναϊκό (είχε προηγηθεί, 9 μήνες πριν και το 7-2 για το Κύπελλο), 7-3 τον Ηρακλή, 6-1 τον Απόλλωνα (στις 10.4.1932, με τα 6 γκολ του Νίκου Αγγελάκη στο Α' ημίχρονο, ρεκόρ όλων των εποχών για την Ελλάδα) 0-3 τον Ολυμπιακό στο Ποδηλατοδρόμιο (η μοναδική φορά στην ιστορία μας που κερδίσαμε εντός-εκτός τον Ολυμπιακό), 0-3 τον ΠΑΟΚ στο Σιντριβάνι (η ανάρτηση της ημέρας).
Σε 14 αγωνιστικές είχαμε ρεκόρ 9-4-1 και γκολ 38-10.
Επίθεση με 2.7 γκολ κατά μέσο όρο δηλαδή.
Όταν όμως έχεις τα δυο μεγάλα "κανόνια" της εποχής, τους δυο πρώτους σκόρερς του πρωταθλήματος, όλα είναι εύκολα.
1ος σκόρερ του πρωταθλήματος ο Κίτσος με 15 γκολ και 2ος σκόρερ ο Αγγελάκης με 14.
29/38 γκολ του Άρη (πάνω απ' το 75% δηλαδή) οι δυο αυτοί υπερσκόρερς που είχε ο Άρης την εποχή εκείνη.
Ο Άρης που ΄χε παράδοση να βγάζει μεγάλους φορ και γκολτζήδες για 50 χρόνια (Κίτσος, Αγγελάκης, Βικελίδης, Αλεξιάδης) εδώ και 45 χρόνια πάσχει στον τομέα αυτό, μιας και σταμάτησε να βγάζει τέτοιους φορ, με τις γνωστές αγωνιστικές συνέπειες, αυτές τις 4,5 δεκαετίες της έλλειψης του εύκολου γκολ.
Για να καταλάβετε για τι Άρη μιλάμε, 9 μέρες μετά τον αγώνα της ανάρτησης, η Εθνική Ελλάδος έπαιζε για το Βαλκανικό Κύπελλο στο Βελιγράδι.
Η 28η Ιουνίου 1932 είναι μία αξεπέραστη ημερομηνία για τον σύλλογο μας.
Στην αρχική 11αδα της Εθνικής, οι 6 ήταν ποδοσφαιριστές του Άρη μας.
Ένα μεγάλο ρεκόρ που μόνο ο Ολυμπιακός έχει μεγαλύτερο (7 στους 11) και ο Παναθηναϊκός το ισοφάρισε.
Τα ονόματα των παικτών μας που πέρασαν στο πάνθεον της ιστορίας, τιμώντας τον μεγάλο Άρη ήταν:
Κουμπλής (τερματοφύλακας),Βικελίδης (αμυντικός) Καλτέκης (δεξιός μεσοεπιθετικός),Αργυριάδης (αριστερός μεσοεπιθετικός) και δίδυμο επίθεσης τα "κανόνια" Κίτσος-Αγγελάκης.
Ο Άρης, το 1932, ήταν δυνατός κι εξωαγωνιστικά. Η εφημερίδα που διαβάζουμε στην ανάρτηση ("Μακεδονικά Νέα") ανήκε στον πρωταθλητή πρόεδρο του Άρη, Πέτρο Λούβαρη, ο οποίος είχε εκλεγεί δυο φορές μέσα στο 1932, πρόεδρος του Άρη.
Στις 1.2.1932 με 95 στους 151 ψήφους και στις 8.9.1932 με 135 στους 187 ψήφους.
Ταυτόχρονα, ο Πέτρος Λούβαρης ήταν και εν ενεργεία βουλευτής με το κόμμα των Φιλελευθέρων (Ελ.Βενιζέλος)
Προπονητής μας, ο Τσέχος Ντε Βαλέρ, που διένυε την 3η χρονιά του στον Άρη κι ήταν αυτός που έβαλε τον Κλεάνθη Βικελίδη για πρώτη φορά σε ηλικία 17 ετών να αγωνιστεί στο πρωτάθλημα αυτό.
Μετά απ' όλα αυτά τα στοιχεία, υπάρχει αντίρρηση ότι το 1932 ήταν η καλύτερη χρονιά όλων των εποχών για τον Άρη;