Άρης 1979-1980
03.09.1979 Καραϊσκάκη φιλικό με Ολυμπιακό (0-0)
Mπαλλής, Παντζιαράς, Κούης, Όλε, Βένος, Φοιρός
Μόκαλης, Δράμπης, Ροντρίγκες, Ζήνδρος, Πάλλας (Επιχρωματισμένη)
O Άρης του 79-80 ήταν ένας γίγαντας της Ευρώπης.Διότι απέκλεισε δυο ομάδες που μόνο ένας γίγαντας θα μπορούσε να το κάνει.
Ας τα πιάσουμε κατά σειρά,μιας και μιλάμε για Μπενφίκα και Περούτζια.
Ο Άρης είναι η μόνη ελληνική ομάδα που απέκλεισε σε διπλά ματς την μεγάλη αυτή ομάδα που λέγεται Μπενφίκα.
Ούτε ο Ολυμπιακός το 1973,ούτε ξανά ο Ολυμπιακός το 1983,ούτε ο παοκ το 1999 (την καλησπέρα μου στον Ρονάλντο Γκιάρο,αξέχαστο το γκολάκι στο τέλος...),ούτε ξανά ο παοκ το 2014.
Κι αν δεν μεσολαβούσε εκείνο το απίστευτο 5-1 του Ολυμπιακού το 2008,θα είχαμε τη μεγαλύτερη σ' έκταση νίκη επί ενός συλλόγου που εκτός των ευρωπαϊκών τροπαίων που ΄χει,βρίσκεται και μέσα στις 2 πρώτες σε μέλη σ' όλη την Ευρώπη.
Ανήκει δηλαδή στους γίγαντες της Ευρώπης και πάντα όταν θα ακούει Ελλάδα,θα σκέφτεται ότι όλους τους απέκλεισα εκτός απ' τον Άρη.Κι έτσι ακόμα και στην παρακμή του Άρη το 2012,δέχθηκε να ΄ρθει για φιλικό ματς,έστω κι αν ήταν στην ουσία η Μπενφίκα Β.Ο ίδιος σύλλογος,όμως,είναι.Που δεν ξεχνά το 1979,ούτε την οβίδα του Σεμερτζίδη,μια γκολάρα που ευτυχώς απαθανατίστηκε απ' την τηλεόραση και την βλέπουμε 40 χρόνια μετά.
Πάμε στην Περούτζια.Κάπου είχα διαβάσει ότι είναι η μοναδική ομάδα στην ιστορία της Ευρώπης που έχασε το πρωτάθλημα,τερματίζοντας αήττητη.
Κι είναι αλήθεια.Το 78-79 η Περούτζια τερμάτισε στην 2η θέση του Καμπιονάτο,πίσω απ' την Μίλαν,έχοντας ρεκόρ 11-19-0.
Αθροιστικά είχε αήττητο 37 αγωνιστικών στο Καμπιονάτο σε 3 χρονιές (1+30+6),έχασε απ΄την Τορίνο 0-2 στο "Ρενάτο Κούρι",10 μέρες πριν παίξουμε μαζί της και μετά το 0-3 που πετύχαμε ακολούθησε πορεία Σαραγόσα το 2008,τερματίζοντας τελικά 9η στην Ιταλία εκείνη τη χρονιά.
Γι' αυτό ο Άρης πέτυχε άθλο το 1979.Διότι είχε να αντιμετωπίσει ομάδες που είτε ήταν στην ακμή τους (Περούτζια) είτε είχαν τεράστια φανέλα (Μπενφίκα).Και κατόρθωσε να τις ρίξει 3αρες κι όχι να περάσει με μίζερα σκορ και οριακά.
Βέβαια,τα ξαναγράψαμε.Εκείνη η φουρνιά,εκείνη η ομαδάρα της περιόδου 78-81 "πέτυχε" το ακατόρθωτο.Αδίκησε τόσο τον εαυτό της,ώστε η μόνη καλή ανάμνηση να είναι η ευρωπαϊκή πορεία του 79-80 κι όχι πρωταθλήματα και κύπελλα (ούτε καν τελικοί κυπέλλου) όπως της άξιζαν.
O Άρης του 79-80 ήταν ένας γίγαντας της Ευρώπης.Διότι απέκλεισε δυο ομάδες που μόνο ένας γίγαντας θα μπορούσε να το κάνει.
Ας τα πιάσουμε κατά σειρά,μιας και μιλάμε για Μπενφίκα και Περούτζια.
Ο Άρης είναι η μόνη ελληνική ομάδα που απέκλεισε σε διπλά ματς την μεγάλη αυτή ομάδα που λέγεται Μπενφίκα.
Ούτε ο Ολυμπιακός το 1973,ούτε ξανά ο Ολυμπιακός το 1983,ούτε ο παοκ το 1999 (την καλησπέρα μου στον Ρονάλντο Γκιάρο,αξέχαστο το γκολάκι στο τέλος...),ούτε ξανά ο παοκ το 2014.
Κι αν δεν μεσολαβούσε εκείνο το απίστευτο 5-1 του Ολυμπιακού το 2008,θα είχαμε τη μεγαλύτερη σ' έκταση νίκη επί ενός συλλόγου που εκτός των ευρωπαϊκών τροπαίων που ΄χει,βρίσκεται και μέσα στις 2 πρώτες σε μέλη σ' όλη την Ευρώπη.
Ανήκει δηλαδή στους γίγαντες της Ευρώπης και πάντα όταν θα ακούει Ελλάδα,θα σκέφτεται ότι όλους τους απέκλεισα εκτός απ' τον Άρη.Κι έτσι ακόμα και στην παρακμή του Άρη το 2012,δέχθηκε να ΄ρθει για φιλικό ματς,έστω κι αν ήταν στην ουσία η Μπενφίκα Β.Ο ίδιος σύλλογος,όμως,είναι.Που δεν ξεχνά το 1979,ούτε την οβίδα του Σεμερτζίδη,μια γκολάρα που ευτυχώς απαθανατίστηκε απ' την τηλεόραση και την βλέπουμε 40 χρόνια μετά.
Πάμε στην Περούτζια.Κάπου είχα διαβάσει ότι είναι η μοναδική ομάδα στην ιστορία της Ευρώπης που έχασε το πρωτάθλημα,τερματίζοντας αήττητη.
Κι είναι αλήθεια.Το 78-79 η Περούτζια τερμάτισε στην 2η θέση του Καμπιονάτο,πίσω απ' την Μίλαν,έχοντας ρεκόρ 11-19-0.
Αθροιστικά είχε αήττητο 37 αγωνιστικών στο Καμπιονάτο σε 3 χρονιές (1+30+6),έχασε απ΄την Τορίνο 0-2 στο "Ρενάτο Κούρι",10 μέρες πριν παίξουμε μαζί της και μετά το 0-3 που πετύχαμε ακολούθησε πορεία Σαραγόσα το 2008,τερματίζοντας τελικά 9η στην Ιταλία εκείνη τη χρονιά.
Γι' αυτό ο Άρης πέτυχε άθλο το 1979.Διότι είχε να αντιμετωπίσει ομάδες που είτε ήταν στην ακμή τους (Περούτζια) είτε είχαν τεράστια φανέλα (Μπενφίκα).Και κατόρθωσε να τις ρίξει 3αρες κι όχι να περάσει με μίζερα σκορ και οριακά.
Βέβαια,τα ξαναγράψαμε.Εκείνη η φουρνιά,εκείνη η ομαδάρα της περιόδου 78-81 "πέτυχε" το ακατόρθωτο.Αδίκησε τόσο τον εαυτό της,ώστε η μόνη καλή ανάμνηση να είναι η ευρωπαϊκή πορεία του 79-80 κι όχι πρωταθλήματα και κύπελλα (ούτε καν τελικοί κυπέλλου) όπως της άξιζαν.