Η ομάδα του 73-74 με προπονητή τον Μπράνκο Στάνκοβιτς και πρόεδρο τον Νίκο Καμπάνη ήταν απ' αυτές που πέρασαν στην ιστορία μας ως μία απ' τις πέντε που τερμάτισαν στην πρώτη 3αδα του πρωταθλήματος.
Ως εκ τούτου,είναι προφανές ότι έχει πολλά αξιοσημείωτα ρεκόρ κι επιδόσεις που αξίζει να μνημονευτούν.
Μην ξεχνάμε ότι εκείνη η ομάδα έδειξε το μέταλλο της, διότι μετά τις τιμωρίες των παικτών μας και την ουσιαστική τους απουσία απ' τη χρονιά 72-73 που μας έφερε στην 9η θέση, δεν είναι λίγο πράγμα, να μαζεύεις τα κομμάτια σου και να τερματίζεις στην 3η θέση την επόμενη χρονιά.
Πάμε να τα θυμηθούμε:
Πέτυχε 21 νίκες σε 34 αγωνιστικές και βρίσκεται στην 2η θέση πίσω απ' εκείνη του 1979 με τον Τσατσέφσκι που πέτυχε 22.
Έκανε 12 νίκες στον Α' γύρο (σε 17 αγωνιστικές) που είναι οι περισσότερες στην ιστορία μας,μαζί με την ομάδα του Τσατσέφσκι.
Έκανε,για πρώτη φορά,7 διπλά,τόσες νίκες εκτός έδρας ο Άρης έκανε άλλες δυο χρονιές (το 83-84 και 02-03 αλλά σε 15 αγωνιστικές).
Είναι η μοναδική ομάδα στην ιστορία του Άρη (απ' το 1959) που έκανε 4/4 νίκες με τους δυο συμπολίτες, όλες με 1-0/0-1.
Βέβαια, εκείνη η χρονιά, στιγματίστηκε, έμεινε στην ιστορία, για το περίφημο 2-4 με τον Ολυμπιακό στην έδρα μας και την ιστορία με τον Χρηστίδη.
Μέσα σε μια εβδομάδα ήρθαν τα πάνω κάτω στην ψυχολογία ομάδας και κόσμου.
23 Δεκεμβρίου ο Αλέκος βάζει την κεφαλιά του αιώνα στον Στέφα και 30 Δεκεμβρίου έρχεται η ρήξη Καμπάνη-Χρηστίδη κι ο μεγαλύτερος τερματοφύλακας στην ιστορία του Άρη ουσιαστικά τίθεται εκτός Άρη (μέχρι το 1976 που έφυγε,έπαιξε και σε άλλα δυο ματς).
Αυτή είναι ουσιαστικά κι η τελευταία χρονιά του Καμπάνη στον Άρη κι έτσι εκτός από το Κύπελλο του 1970, στην ιστορία των θητειών του ως πρόεδρος έχει και την 3η θέση του 1974.