Το "έτερον ήμισυ" του μεγάλου Νίκου Αγγελάκη στο επιθετικό δίδυμο-φωτιά του προπολεμικού Άρη
Νίκος Κίτσος στη φώτο, (όπως και στη περίπτωση του Αγγελάκη) με πάνω από 200 γκολ στο παλμαρέ του με τη φανέλα του Άρη (επίσημα & φιλικά) τη περίοδο 1930-1937.
(Ο Νίκος Αγγελάκης αγωνίστηκε περισσότερα χρόνια, από το 1924 εώς το 1938)
Δε θα μάθουμε ποτέ αν αυτοί οι δυο ποδοσφαιριστές αγωνίζονταν σε άλλη εποχή, με περισσότερα παιχνίδια στα πόδια τους, στα πόσα γκολ θα σταματούσαν...
Ο απολογισμός και των δυο, 400+ γκολ με μέσο όρο ανα χρονιά για τον καθένα περίπου στα 20+ γκολ
Όπως έχω ξαναγράψει παλιότερα, δυστυχώς ο Άρης δεν ευτύχησε ποτέ ξανά να έχει στις τάξεις του δυο τόσο ικανούς επιθετικούς μαζί, στην ίδια σύνθεση!
Εμείς, είμαστε οπαδοί του Άρη και λογικό είναι, όσο κι αν στοιχειοθετούμε όσα γράφουμε, να βλέπουμε τα πράγματα μέσα απ' τα κιτρινόμαυρα "γυαλιά".
Η αθηναϊκή όμως ΕΡΤ μόνο φιλικές διαθέσεις δεν είχε διαχρονικά για τον Άρη.
Επομένως το να βλέπεις ότι εν έτει 1976 (δηλαδή 40 χρόνια μετά,την εποχή της ακμής τους) να κάνει αφιέρωμα σ' αυτό το ασύλληπτο δίδυμο σκόρερς του Άρη,αντιλαμβάνεσαι τι όνομα, τι μύθο έχτισαν αυτοί οι δυο, ώστε αν κι ανήκουν σε μια εποχή όχι απλά ξεχασμένη,αλλά σχεδόν πρωτόγονη για το ελληνικό ποδόσφαιρο, να ΄χει τηλεοπτικό ενδιαφέρον, άρα να τους δίνεται λόγος και βήμα να μιλήσουν.
Μπορεί να τους βλέπουμε "γεροντάκια" (ο Αγγελάκης είναι 70 ετών, πέθανε μετά από 10 χρόνια ενώ ο Κίτσος είναι 65 ετών και πέθανε 3 χρόνια μετά) αλλά αξίζει να δείτε όλο το 7λεπτο, διότι τα λένε μια χαρά και τα θυμούνται και μια χαρά.
Το πρωτάθλημα του 1932 είναι Κίτσος-Αγγελάκης. Έκαναν "όργια", το πήραν μόνοι τους.
Ο πρώτος έβαλε 15 γκολ σε 14 αγώνες (και βγήκε 1ος σκόρερ), ο δεύτερος 14 γκολ (και βγήκε 2ος σκόρερ).
Κι όσο κι αν το "κρύβουν" τα ΜΜΕ, το ιστορικό 7-0 επί του Παναθηναϊκού (κάνουν ιδιαίτερη αναφορά στη συνέντευξη) είναι κι αυτό δικό τους, σε μια οργιαστική τους εμφάνιση (4 γκολ ο Κίτσος και 2 ο Αγγελάκης).
Μπορεί η οικογένεια Βικελίδη να 'ναι η Αγία Οικογένεια του Άρη μας αλλά κι αυτοί οι δυο ανήκουν στο Πάνθεον της ιστορίας μας,σε περίοπτη θέση