Ραπίντ Β. - Άρης 3-1 (Αλεξιάδης 88')
Πίσω στο βάθος Άγγελος Σπυρίδων, μπροστά Κώστας Δράμπης, Δημήτρης Σταυρίδης, Κώστας Παπαϊωάννου
Οι αγώνες με τη Ραπίντ Βιέννης είναι η αφετηρία μιας κακής παράδοσης,όσον αφορά τις προκρίσεις μας στην Ευρώπη κι έχει να κάνει με το πού ορίζει η κλήρωση να διεξαχθεί ο πρώτος αγώνας.
9 φορές είχαμε τον δεύτερο αγώνα στην έδρα μας,αλλά μόνο δυο φορές προκριθήκαμε κι αυτές με τα χίλια ζόρια (Ζίμπρου,Γιαγκελόνια).
Αντίθετα,όταν ο πρώτος αγώνας ήταν στη Θεσσαλονίκη κι ο δεύτερος εκτός έδρας έχουμε πολύ καλύτερο ποσοστό και φυσικά θριάμβους καταγεγραμμένους (Μπενφίκα,Περούτζια,Σερβέτ,Σαραγόσα) αλλά και κρίσιμες προκρίσεις (Μπερ Σεβά,Αούστρια Βιέννης,ΑΕ Λεμεσού).Για να μην συμπεριλάβω και το διπλό του αιώνα στην Μαδρίτη,το οποίο ουσιαστικά μας έφερε την πρόκριση.
Οι προκρίσεις που χάθηκαν και μας πλήγωσαν επειδή ήταν οριακές (στο γκολ ή στα πέναλτι) ήταν με την Ραπίντ το 1974,με την Ίπσουϊτς το 1980 και με την Κατοβίτσε το 1994 και φέτος με την Μόλντε.
Οπότε,ανακεφαλαιώνοντας,απ' τις συνολικά 11 ευρωπαϊκές μας προκρίσεις οι εννιά ήρθαν απ' το εξωτερικό και μόνον τις δυο τις κερδίσαμε στην Θεσσαλονίκη.
Γενικότερα,το σκορ μας στην Ευρώπη,όσον αφορά προκρίσεις/αποκλεισμούς,είναι: (σε 28 διπλές αναμετρήσεις),11-17.