Άρης - Ολυμπιακός 0-0 (19.04.1981)

Tο ματς, είναι ένα ακόμη μας όπου ο ΑΡΗΣ αδίκησε τον εαυτό του και φυσικά αδικήθηκε κι απ' τη διαιτησία.Δεν μπορείς να μη δίνεις την ανατροπή του Τσιριμώκου. Μόνο εάν έχεις δόλο,εάν έχεις έρθει σε διατεταγμένη υπηρεσία να σώσεις την αντίπαλη ομάδα η οποία δεν έκανε ευκαιρία !!!
Ο επίδοξος πρωταθλητής Ολυμπιακός (που τελικά κατέκτησε το πρωτάθλημα)ήταν εξαφανισμένος επιθετικά.

Απ' τα χρόνια εκείνα, απ' την ομάδα εκείνη και μετά,είναι που άρχισαν οι "κηδείες" στο Χαριλάου, να μην μπορούμε δηλαδή να κερδίσουμε τα κρίσιμα ματς ώστε να κατακτούμε είτε τίτλους (βλέπε την προηγούμενη χρονιά το 0-2 με Εθνικό και το 1-1 με Ηρακλή) αλλά τη χρονιά αυτή πάλι με Εθνικό (0-0,άλλος κακός δαίμονας ο Εθνικός εκείνα τα χρόνια) και το κρίσιμο αυτό ματς με Ολυμπιακό, είτε την έξοδο στην Ευρώπη (βλέπε 0-1 απ' τη Ρόδο το 1983).

Και την αμέσως προηγούμενη αγωνιστική απ' το ματς με Ολυμπιακό, δεν είχαμε κρατήσει το προβάδισμα στην Τούμπα,όταν είχαμε προηγηθεί με Ζήνδρο.
Πολύ κρίσιμες αυτές οι δυο αναμετρήσεις,αλλά δεν κερδήθηκε καμία,παρόλο που ήμασταν καλοί αγωνιστικά.
Η απογοήτευση οδήγησε σε ένα κακό τελείωμα της σεζόν.
Στις 6 αγωνιστικές που απέμεναν κερδίσαμε μόνο την Καστοριά με 2-1 και φέραμε πολύ κακά αποτελέσματα του τύπου: 0-0 με Πανσερραϊκό,3-4 με Λάρισα εντός έδρας,ήττα με 1-0 απ' την Παναχαϊκή εκτός έδρας ενώ πολλοί θα θυμούνται το περίφημο 4-4 στη Φιλαδέλφεια με τις μπουνιές μεταξύ Φοιρού και Μπάγεβιτς.

Τέλος να πούμε κάτι και για τον περίφημο σέντερ φορ,την κλασική, διαχρονική μετά το 1974, "καταραμένη" θέση στον ΑΡΗ,καθώς μετά τον Αλέκο Αλεξιάδη δεν βγήκε άλλος μεγάλος φορ/γκολτζής, με διάρκεια (ας πούμε ότι ο Δημητριάδης ήταν ο μόνος που είχε καλή παρουσία αλλά πουλήθηκε, στην καλύτερη ηλικία, 25 ετών, στην ΑΕΚ κι εκεί έφτασε στο πικ της καριέρας του).
Και στα τηλεοπτικά αφιερώματα του Σκάι,θα ακούσετε κάποιους παίκτες της εποχής εκείνης να λένε για την μοναδική απουσία, απ' το κομμάτι του παζλ που έλειπε ώστε εκείνη η ομάδα να πάρει 3 πρωταθλήματα σερί.
Δεν είχαμε λοιπόν τον μεγάλο φορ,τον γκολτζή.
Το καλοκαίρι του 1980 λοιπόν, μετά το μπαράζ δηλαδή,φέραμε τον 3ο σκόρερ του πρωταθλήματος, τον Θαλή Τσιριμώκο.
Είχε βάλει 16 γκολ με τον ΠΑΣ Γιάννινα.
Άλλη η φανέλα όμως εκείνη κι άλλο το ειδικό βάρος μιας ομάδας όπως ο ΑΡΗΣ που διεκδικούσε το πρωτάθλημα.
Έμεινε για έναν χρόνο μόνο,έβαλε μόλις 6 γκολ σε 22 συμμετοχές κι αποχώρησε με το στίγμα του αποτυχημένου (πήγε στον ΟΦΗ κι εκεί συνέχισε να σκοράρει,δείγμα ότι δεν ήταν για μεγάλο σωματείο).Μία απ' τις φάσεις που τον στιγμάτισε και τον θυμούνται πολλοί είναι κι απ' αυτό το ματς,που έχασε τη μεγάλη ευκαιρία στο β' ημίχρονο.

Την επόμενη χρονιά (1981-82),στη θέση του πήραμε τον Κώστα Χαραλαμπίδη απ' τη Λάρισα, ο οποίος τα πήγε κάπως καλύτερα (9 γκολ σε 34 αγωνιστικές) αλλά δυστυχώς για τον ΑΡΗ,το πουλάκι (του πρωταθλήματος) είχε πετάξει,τα προηγούμενα χρόνια.